Page 292 - Basında Çanakkale Zaferi 1915
P. 292
Basında
KARA SAVAŞLARI / ÇANAKKALE
ÜÇÜNCÜ KİRTE MUHAREBESİ The Illustrated War News, 9 Haziran 1915
ZAFERİ
1915-1916
“İngilizler, ancak uyku mezarlarında uyuyabiliyorlardı”
“Arıburnu’nda sağ, Seddülbahir’de sol cenahımıza saldırdılar,
birçok telefât verdiler”
“Tebliğ-i Resmî” şöyledir:
“30 Mayıs 331 (12 Haziran 1915) tarihiyle Karargâh-ı Umûmî’den tebliğ
olunmuştur:
(…) 2- Çanakkale cephesinde 28-29 Mayıs (10-11 Haziran) gece
yarısından sonra ‘Arıburnu’ndaki düşman sağ cenahımıza taarruz
teşebbüsünde bulunduysa da, birçok telefât verdirilerek tard edildi.
Aynı gece Seddülbahir’de bir kısım düşmanın sol cenahımıza yaklaşmak
hususundaki harekâtı ateşlerimizle akîm bıraktırılmıştır.
29 Mayıs sabahı bu cenahdaki düşmanın firarını himaye eden bir
makineli tüfengi tahrip edilmiş ve bu civarda düşman kıtaâtından
bazılarının siperlerinden daha gerilere doğru firar eyledikleri
görülmüştür.
Dün 29 Mayıs Arıburnu ve Seddülbahir cihetlerinde yalnız fâsılalı
ateşler devam etmiştir. Anadolu sahil bataryalarımız 28 Mayıs’ta
Seddülbahir’de düşman nakliye sefâiniyle ordugâhlarını ve ihraç
köprüsünü bombardıman etmiş ve Hisarlık grubundaki düşman
topçusuna icra eylediği endatlar pek müessir olmuştur…”
Tasvir-i Efkâr, 13.06.1915
“Bu muharebe cümle muharebelerinin en büyüğü ve şiddetlisiydi”
“Çanakkale Muharebât-ı Ahîresi (Son Çanakkale Muharebeleri)”
başlıklı haberi, İstanbul’da bulunan (Korespondes Boro)nun muhabiri
şu şekilde veriyor: “Mevsuk ve malumatdar mehâfil-i askeriyenin
(güvenilir ve malumat sahibi askerî mahfillerin) fikir ve mütalaasına
nazaran, asâkir-i Osmaniyenin Seddülbahir’de İngiliz ve Fransızlara
karşı ihrâz ettikleri (elde ettikleri) muzafferiyet-i ahîre (son başarı)
ehemmiyet-i mahsûsa ve fevkaladeyi (özel ve fevkalade önemi) haizdir.
4 Haziran’dan 6 Haziran tarihine kadar cereyan eden muharebeler
şimdiye kadar vukua gelen muharebâtın cümlesinden daha büyük
ve şiddetli olmuştur. Birkaç gün evvel onbeş bin raddesinde tahmin
edilen kuvvâ-yı imdadiye alan İngiliz ve Fransızların, tahte’l-bahrlerin
zuhurundan (ortaya çıkmasından) beri maruz kaldıkları vaziyet-i
müşkileden kurtulmak üzere herçibâd-â-bad (her ne olursa olsun)
Osmanlı hutûtunu (hatlarını) zorlamağa karar verdikleri anlaşılıyor…”
İkdam, 13.06.1915
Sabah, 3. Kirte Muharebesi’nin ayrıntılarını yazıyor
Sabah, bu ayrıntıları, diğer gazeteler gibi “Çanakkale Muharebesi” başlığı
altında tafsilatlı bir şekilde verir: “...İngiliz ve Fransızlar Mayıs’ın yirmi ikisine
müsadif (rastlayan) Cuma günü ba‘de’z-zuhr (öğleden sonra) taarruza geçmiş
ve takriben 6.000 kadar mermi atarak taarruzlarını takviyeye çalışmışlardı.
Bu esnada gemileri de harekete iştirak ediyor, fakat tahte’l-bahr korkusundan
süratle seyr ederek endahtta (atışta) bulunuyorlardı. Kıtaâtımız (birliklerimiz)
düşmanın taarruzuna gayet şiddetli bir mukabil taarruzla mukabele etmişler ve
sol cenahımız düşmanın sağ cenahını mağlup etmişti. İngiliz ve Fransızlar bugün
mühim bir muvaffakıyet elde edemedikleri gibi bize beş mitralyöz (de) bıraktılar.
Arıburnu mıntıkasındaki düşman kuvvâsı (kuvvetleri) cumartesi gecesi bir
hücum icra etmişti. Ertesi günü öğleye kadar devam eden muharebe neticesinde
kıtaâtımız muhâcemîni (saldırganları) tamamıyla püskürtmüşler(dir). (…)
Buradaki muharebede düşman (3.000)den ziyade telefât verdi.
Seddülbahir cihetinde ise Cumartesi günü harp devam ediyordu. Sağ cenahımız
bu esnada birkaç siper alarak ilerlemişti. Nihayet Pazartesi günü Seddülbahir’deki
kıtaâtımız Osmanlı askerinin a‘sârdan (asırlardan) beri muharebe meydanlarını
çınlattığı Allah Allah nidalarıyla şafağı karşıladılar ve şiddetli bir mukabil
taarruza geçmek suretiyle harbe giriştiler. Dört saat devam edip en büyük
zabitinden en genç neferine kadar herkesin büyük bir şecaat ve fedakârî ibraz
ettiği (gösterdiği) bu kanlı muharebe galibiyetimizle neticelenmiş ve kıtaâtımız
düşmanı tamamıyla eski yerlerine sürmüşler ve on iki mitralyöz dahi almışlardır.
Elyevm (şimdi) bu mitralyözler düşmana karşı kullanılmaktadır. (…)”
Sabah, 13.06.1915
İngilizler, ancak uyku mezarlarında uyuyabiliyorlardı
Gelibolu’da her iki taraf için gerçek anlamda cehennemî bir atmosferde cereyan eden savaşta en zor durum, güvenli bir uyku
çekmekti. Türklerin ne zaman geleceği belli olmayan saldırıları sebebiyle, karaya çıkan İngiliz ve Fransız kuvvetlerine hayatı
dar eden hamleleri karşısında, İngilizler çareyi uyku hendekleri, ya da bir başka ifadeyle uyku mezarları kazmakta bulmuştu.
İşte o müthiş fotoğraf ve yazısı: “Çanakkale Boğazı’nda ‘hendek’ uykusu: İngiliz askerlerinin dinlenme yeri.”
The Illustrated War News, 9.06.1915
292