Page 570 - Basında Çanakkale Zaferi 1915
P. 570

DÜŞMANIN
                                                                         Basında
                                ANAFARTALAR’DAN                     ÇANAKKALE
                                ÇEKİLMESİ                                                               Harb Mecmuası, Şubat/Mart 1916
                                                                          ZAFERİ
                                                                          1915-1916

                                 “Tarih mürekkeple yazılmaz, onu her gün / Tedvîn eder akmaktan usanmaz kanı Türk’ün”










































                      Düşman, Türk topçusunun atışına karşılık veremiyor
                      Türk topçularının atışlarından dolayı kıpırdayamayan düşman çareyi kaçmakta buluyor.
                                                                                   The Illustradet Sporting and Dramatic News, 25.12.1915





                      Çanakkale’den kaçanların ardında bıraktıkları
                      İngiliz ve Fransız askerlerinin Çanakkale’den çekilmesi üzerine, Arıburnu ve Seddülbahir’de çıkarma yaptıkları alanlar,
                      Osmanlı askerlerinin eline geçer. Harb Mecmuası, düşmandan ele geçen bölgelerin fotoğrafları ile birlikte Midthat Cemal
                      tarafından yazılan “Çanakkale’den Kaçanlara” şiirini yayınlar.
                      İki çıkarma iskelesini gösteren fotoğrafların altında ise şunlar yazmaktadır: “(Üstteki fotoğraf) Çanakkale cephesinde:
                      Düşmanın ihraç iskelesi yapmak için bir eski zırhlı ile Fransız Mesajeri vapurlarından birini ve bir İngiliz şilebini batırarak
                      liman haline koyduğu sahil / (Alttaki fotoğraf) İhraç iskelesinin düşmanın tahliyesinden sonra dahilen görünüşü.”


                                                         Çanakkale’den Kaçanlara
                                                                                      -İngilizlere-
                                                         Tarih mürekkeple yazılmaz, onu her gün
                                                         Tedvîn eder akmaktan usanmaz kanı Türk’ün
                                                         Türk’ün ki eğer nâmını etmezse zaman yâd
                                                         Tarihini milletlere eyler gider inşâd
                                                         Pür-velvele bir sel kesilip hûn-ı cerrîsi,
                                                         Osmanlıların kanlarıdır vak‘a-nüvîsi!..
                                                         Siz, işte bu fıtrattaki bir kavme tecavüz
                                                         Etmiştiniz amma, o salâbetli o gürbüz
                                                         Hun-âb-ı celâdet sizi emvâcına gömdü,
                                                         Dârâtını metbû‘unuzun tâcına gömdü
                                                         Sizlerde fakat sade hayânın adı varmış.
                                                         Türk’ün kanı etmiş de temas öyle kızarmış
                                                         Tarihinizin çehre-i bi-hiss ü hayâsı!
                                                         Askerleriniz fenn-i firarın uleması!
                                                         Kim bu kaçanlar, kızınız mı karınız mı?
                                                         Cidden o mehâbetli dirednotlarınız mı?
                                                         Bir şâ’ibe şeklinde duran öyle denizde?
                                                         Namusunuzun derbeder enkazını biz de
                                                         Askerleriniz zannediyor aldanıyorduk!...
                                                         İngiltere, ey maskeli haydud-ı müdebdeb;
                                                         Ey arzı soyan râhat-ı akvâmı çalan hep
                                                         Biz kavmini millet, seni devlet sanıyorduk!
                                                         Git tayf u hayalet gibi maziye refîk ol,
                                                         Çık râhına müstakbele kuttâ‘-ı tarîk ol
                                                         Müstemleke çal, çöller aşır, kafileler soy;
                                                         Git süfre-i akvâma sokul bâd-ı hevâ doy:
                                                         At armanı örneğini.. ok, balta, asa bul.
                                                         Sen ey çete etradına hûnîn rü’esâ bul,
                                                         Harb etme fakat; tığını râyâtını kır, at;
                                                         Kafi sana bir pençe-i gâret yed-i sirkat.
                                                                                    Harb Mecmuası, Şubat / Mart 1916, Sayı 5 Sahife 68
                                                                            570
   565   566   567   568   569   570   571   572   573   574   575